Weird is the new awesome

Weird is the new awesome

De rode pil of de blauwe pil? Stel je jezelf open voor nieuwe dingen, de werkelijkheid onder ogen zien en leren van dingen die voor jou misschien als “vreemd” gezien worden? Of houd je vast aan die illusie, gecreëerd door je brein, waarin je een vaste rol vervult en blijft bij het denkpatroon die jou tot nu toe door je leven gesleept heeft? Omarmen of negeren? Een keuze is lastig te maken en wanneer weet je dat je de goede keuze hebt gemaakt? Het antwoord hierop is eigenlijk heel simpel; wanneer je de rode pil neemt.

Vorige week kreeg ik deze keuze, alleen ben ik me er nu pas van bewust. Het was weer tijd voor de Weirdweek. Dit is een week waarin de ICTers een opdracht krijgen waarbij er geen restricties zijn. De criteria die ze gaven was: “alles mag”, “niks is fout”, “niet zeuren” en “houd je aan de wet”. We werden opgedeeld in groepen van ongeveer tien personen en kregen allemaal een minuut van de film “The Matrix”, waarop wij onze versie moesten maken. Hoe we dit gingen doen, geen idee…

Voordat de Weirdweek begon hoorde ik de reacties al. “Ik zie wel of ik ga”, “Ik kijk het een dag aan, als het niks is dan ga ik weer” en “het past niet binnen het profiel dat ik gekozen heb”. De vorige Weirdweek die ik heb meegemaakt was voor mij ook niet zo’n succes, dus toen ik hoorde dat er weer een kwam dacht ik hetzelfde. Alleen na wat nagedacht te hebben kwam ik met een plan. Ik ga dit keer niet de Weirdweek beleven, de Weirdweek gaat mij beleven. Met deze instelling ben ik aan de week begonnen.

Deze instelling heeft er voor gezorgd dat ik zo veel plezier heb gehad bij het uitvoeren van de opdracht en het plan is gelukt, aan het einde van de Weirdweek was ik op een groot scherm te zien voor een (toch nog redelijk groot) publiek. De scène die we kregen was dan niet de meest spannende scène, maar we hebben met zijn alleen een super resultaat neergezet, iets waar we allemaal trots op zijn.

Doordat de meeste van ons groepje dezelfde instelling hadden als ik, zijn we met een enorme lading aan positiviteit en lol door de week gekomen. Hier komt mijn verhaal van de rode en blauwe pil weer terug. Zo zijn er ook voorbeelden geweest van mensen die niet deze instelling hadden en er al vanuit gingen dat het een nutteloze week zou worden. Voor hen, werd dat het ook. In elk signaal zochten zij bevestiging dat het daadwerkelijk niks zou worden, dat ze er op geen enkele manier iets van zouden leren of te snel concludeerden dat het niet bij hun gekozen profiel past. Ze waren op dag één al naar huis gegaan en daar gebleven.

Ik kan met zekerheid zeggen dat ik heel blij ben dat ik voor de rode ben gegaan en ik zou het zo weer doen. Hierdoor heb ik wel gezien wat de week geboden heeft, veel geleerd van mijn groepsgenoten en voornamelijk heel veel plezier gehad in het maken van de opdracht. De blauwtjes kunnen hierover alleen maar speculeren.

Ga naar portfolio / The Un-matrix voor het resultaat.